به نقل از «ایمنا»

مدافعی سرسخت؛ از زمین فوتبال مصلی تا شلمچه

تاریخ انتشار: ۱۱ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۱۹۰۲۱

«حریفانش به‌واسطه توان بدنی و تفکر بالای او کنترل بازی از دستشان خارج می‌شد و عاجز می‌شدند و او را با خطا متوقف می‌کردند، اما او هیچ‌گاه در صدد انتقام و تلافی نبود و بیشترین تمرکزش را بر بازی خود می‌گذاشت؛ این منش پهلوانی او، همه را شیفته بازی و اخلاقش کرده بود.»

به گزارش خبرنگار ایمنا، شهید ستار عروجعلیان دومین روز از بهار سال ۴۲ در اصفهان به دنیا آمد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در نوجوانی علاقه وافرش به ورزش و فوتبال و بازی‌های جذاب و خیره‌کننده‌اش در زمین‌های مسجد مصلای اصفهان او را زبانزد کرده بود. اما با شروع جنگ تحمیلی، در ۱۹ سالگی مسیر قهرمانی را طور دیگری پیمود.

احمدرضا کریمیان، جانباز و راوی دفاع مقدس به خبرنگار ایمنا می‌گوید: «آن روزها اطراف مسجد مصلای اصفهان، نوجوانانی که به دنبال توپ در چند زمینی که در آنجا راه‌اندازی کرده بودند، می‌دویدند و بازی می‌کردند. مسابقاتی نیز برگزار می‌شد که شور و هیجان زیادی را به بازی‌ها می‌داد.

ستار عروجعلیان، نوجوانی بود که بسیار زیبا و فنی فوتبال بازی می‌کرد؛ فردی بسیار جسور، پر قدرت و چابک بود، در عین حال حریفانش عموماً به‌واسطه توان بدنی و تفکر بالای او کنترل بازی از دستشان خارج می‌شد و عاجز می‌شدند و او را با خطا متوقف می‌کردند. اما او هیچ‌گاه در صدد انتقام و تلافی نبود و بیشترین تمرکزش را بر بازی خود می‌گذاشت تا اسیر حاشیه‌ها و برخورد با دیگران نشود. این منش پهلوانی او همه را شیفته بازی و اخلاقش کرده بود و حتی حریفان هم برایش احترام خاصی قائل بودند.

همراه با ایرج کریمی و دیگر دوستانش به گردان امیرالمؤمنین (ع) لشکر ۱۴ امام حسین (ع) اعزام شدند. او و ایرج دو دوست صمیمی بودند که پیوندی ناگسستنی بین آنها برقرار بود؛ از این دوستان بسیار صمیمی و خاص در گردان کم نبودند، اما شهید ایرج کریمی که در عملیات کربلای ۵ به شهادت رسید و به برادر شهیدش اسماعیل کریمی ملحق شد، موجب شد تا بُعد دیگری از ستار نمایان شود و او درس بزرگ وفاداری را به ما بیاموزد او تا زمان شهادت خود که حدود ۴۰ روز طول کشید، آرام و قرار نداشت و یک لحظه خنده را بر لبان او کسی ندید، اما گریه‌ها و مویه‌های او در فراق یار دیرینه‌اش زبانزد همه بچه‌ها بود. ستار و ایرج با هم پیوندی بسته بودند که امکان حیات برای آنها بدون همدیگر میسر نبود و عاشقانه به دیدار حق رسیدند.»

محسن شرافت، رزمنده و راوی دفاع مقدس به خبرنگار ایمنا می‌گوید: «شهید ستار عروجعلیان با جثه کوچک و قوی خود پسری بسیار محجوب و سربه‌زیر بود، او یک فوتبالیست حرفه‌ای و بسیار عالی بود که اگر به این رشته ادامه می‌داد، حتماً می‌توانست در یکی از تیم‌های مطرح استان و چه بسا پایتخت بازی کند. بچه‌های فوتبالیست و دوستان هیچ‌وقت بازی‌های او را در تیم دارایی و در مسجد مصلی فراموش نخواهند کرد.

شهید ایرج کریمی، نیز مانند ستار بسیار محجوب و مخلص برادر شهید اسماعیل (پرویز) کریمی بود که برادرش در مرحله نخست عملیات بیت‌المقدس آسمانی شد. این دو بزرگوار، دو یار جدا نشدنی و دو دوست گرانمایه بودند که هر دو مزد زحمات خود را دریافت کردند و لباس زیبای شهادت را به تن کردند.»

حمید شاکری، جانباز، راوی دفاع مقدس و برادر شهید به خبرنگار ایمنا می‌گوید: «با شهیدان ایرج و ستار رفیقان نزدیک بودیم. ایرج یک سال و ستار دو سال از من کوچک‌تر بود. از دوران نوجوانی، هنگام تفریح، ورزش و خوشی و در غم و ناراحتی و در نهایت جبهه با هم بودیم. چه روزهایی که جمعه‌ها صبح زود، بعد از خوردن عدسی به پارک و گلستان شهدا می‌رفتیم و عکس می‌گرفتیم. دوران خوشی را گذراندیم که خیلی زود گذشت.

در ورزش نیز با هم بودیم. در تیمی به نام دارایی با برادر شهیدم مجید شاکری و ستار عروجعلیان هم‌بازی بودیم و ستار همیشه سریع و شجاعانه بازی می‌کرد. برادرم مجید دروازه‌بان بود و ایرج بیشتر وقت‌ها در پست دفاعی بازی می‌کرد. گاهی حین بازی من به شوخی پای ستار را لگد می‌کردم و به او می‌گفتم: پاهایت محکم است و بسیار می‌خندیدیم.

دوران خوش و نوجوانی به سر رسید و در جوانی و زمان جنگ تحمیلی، همه ما احساس تکلیف کردیم و عازم جبهه‌ها شدیم. البته من زودتر و قبل از عملیات خیبر اعزام شدم و در گردان امیرالمؤمنین (ع) بودم.

بعد از عملیات والفجر۸ شهیدان ستار عروجعلیان، ایرج کریمی و برادرم مجید شاکری هم به گردان امیرالمؤمنین (ع) آمدند. ایرج کریمی و مجید شاکری در مرحله نخست عملیات کربلای ۵ به شهادت رسیدند.

ستار و ایرج یکدیگر را همچون برادر دوست داشتند و بعد از شهادت ایرج همه می‌گفتند: ستار طاقت این دوری را ندارد. او در پدافندی منطقه عملیاتی کربلای ۵ (شلمچه) نورانیتی خاص در چهره خود داشت و حدس ما درست از آب درآمد و ستار هم به دوستان شهیدش پیوست.

آنها همه من را تنها گذاشتند. بعد از شنیدن این خبر بسیار ناراحت شدم در گوشه سنگر نشستم و چشم‌های خود را بستم و به یاد روزهای خوشی که با دوستان داشتم، افتادم. در همان حال و احوال بودم که ناگهان چیزی محکم به سرم خورد و برای مدتی بی‌هوش شدم پس از هشت روز در بیمارستانی در شیراز به هوش آمدم. خداوند به حق رفاقت دیرینه‌ای که با آن عزیزان داشتم در آن سرا ما را از شفاعت آنها محروم نسازد.»

اصغر کریم‌زاده، رزمنده و راوی دفاع مقدس نیز در خصوص خاطراتش با شهید عروجعلیان به خبرنگار ایمنا می‌گوید: «از اینکه روزهای آخر با ستار ناراحتی کردم، خودم رو نمی‌بخشم. او با ناله‌هایش بسیار برای ایرج دلتنگی می‌کرد، بقیه طاقت نداشتند و گلایه می‌کردند. گردان تازه نیرو گرفته بود و کسی حال و روز ستار را متوجه نمی‌شد. اما شهید علیرضا احمدی با اینکه کم‌سن بود ستار را می‌آورد، یک گوشه می‌نشستیم و با شوخی می‌خواست دلتنگی ستار را کم کند و او را به خنده وادارد.

آن زمان شلوغی خط مقدم شلمچه به‌قدری زیاد شده بود که گاهی اوقات گردان دو دسته نیرو بیشتر به جلو اعزام نمی‌کرد. ستار برای رسیدن نوبتش بی‌تاب شده بود و لحظه‌ها عجیب برای او سنگین شده بود.

روزی شهید خاکی گفت: بی‌سیم‌چی نداریم و نزدیک صبح بود که ستار با چند نفر دیگر به خط اعزام شدند. فردا یعنی یک روز مانده به شهادت حاج‌حسین خرازی، خبر شهادت شهیدان علی خاکی و ستار عروجعلیان رسید و نزدیک به ۴۰ روز دوری از همبازی نوجوانی‌اش به سر رسید و به‌سوی دوست پرواز کرد.»

کد خبر 608972

منبع: ایمنا

کلیدواژه: شهید دفاع مقدس شهدای دفاع مقدس شهدای هشت سال دفاع مقدس شهدا گلستان شهداي اصفهان مصلی اصفهان شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق راوی دفاع مقدس ایرج کریمی برادر شهید

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۱۹۰۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

◄ اولین قطار ترانزیت افغانستان به ترکیه در دام سوء مدیریت/ تکرار تجربه تلخ راه آهن شلمچه بصره

تین نیوز

با وجود گذشت چند روز از ورود اولین قطار ترانزیتی افغانستان ترکیه به مرز ریلی کشور، همچنان این قطار متوقف است.

به گزارش تین نیوز،  بررسی وضعیت اولین قطار ترانزیت افغانستان به ترکیه با مستندات تصویری نشان می دهد  10 واگن در ایستگاه شمتیغ ایران و 15 واگن در ایستگاه روزنک (در عمق 60 کیلومتری خاک افغانستان) متوقف هستند.

دلیل توقف این واگن ها، دستور توقف راه آهن به لوکوموتیو کنسرسیوم توسعه ریلی از مورخ 1403/02/01 تا کنون است.

در پی دستور توقف راه آهن به لوکوموتیو، کنسرسیوم توسعه ریلی که وظیفه بهره برداری، تامین و انتقال مصالح و ادوات ریلی و حمل و نقل واگن های تجاری را در افغانستان برعهده داشته، عملیات رفع نواقص قطعه سوم و احداث قطعه چهارم خط آهن برون مرزی خواف هرات نیز متوقف گردیده است.

این سوء مدیریت مسبوق به سابقه بوده و در سال های گذشته نیز با حذف بخش خصوصی، موجب عدم بهره برداری از خط آهن شلمچه بصره و از بین رفتن فرصت نقش آفرینی کشور در ترانزیت ریلی منطقه شد.

مدیرعامل کنسرسیوم توسعه ریلی افغانستان درباره خبر توقف قطار عبوری افغانستان ترکیه که از خاک ایران قرار است عبور کند، گفت: اظهار نظر راه آهن جمهوری اسلامی ایران ناشی از بی اطلاعی بود در صورتی که اطلاع رسانی ها از ۹ فروردین انجام شده بود.

قابل ذکر است، به گزارش خبرگزاری دانشجو، مصطفی رضایی مدیرعامل کنسرسیوم توسعه ریلی افغانستان درباره خبر ورود اولین قطار ترانزیتی افغانستان ترکیه به ایران و تکذیبیه راه آهن جمهوری اسلامی ایران گفت: در مورد اولین قطار ترانزیتی که از مبدا افغانستان به مقصد ترکیه وارد مرزهای شرقی کشور شد، از تصاویر روز ورود قطار مشخص است و در مرز های شرقی کشور نشان می دهد که قطار چه موقعیتی دارد، وارد شده و در ایستگاه مرزی ایران متوقف شده است.

وی افزود: چیزی که مشخص است آنست که این قطار اول اردیبهشت ماه سال جاری از مرز شمتیق وارد کشور شد و در ایستگاه شمتیق متوقف شد و هنوز هم بعد از چند روز در این ایستگاه قرار دارد. اما این که چرا راه آهن کشور این خبر را تکذیب کرد، ما هم متعجب شدیم و این تکذیب یک دلیل بیشتر نمی تواند داشته باشد، آن هم عدم اطلاع مدیرانی بوده که اظهار نظر کردند و بدون بررسی و بدون اطلاع مطلبی را در این مورد بیان داشتند.

وی ادامه داد: این اظهار نظر تبعات منفی برای کشور دارد و آنچه که باعث شد رسانه های معاند هم بهره برداری خودشان را داشته باشند که قطعا تعاملات و ارتباطات حسنه بین دو کشور را هدف قرار داده اند.

رضایی گفت: مقداری قضیه عجیب شد، از آنجایی که در راه آهن افغانستان خروج این قطار با بدرقه و مراسم با شکوهی انجام شد و همه دیدند که قطار از مرز افغانستان خارج شده و وارد ایران شده است. از طرف دیگر وقتی که راه آهن تکذیب کرد، نگرانی ها در راه آهن افغانستان و تجار افغانستانی شکل گرفت که این قطار پرواز که نکرده و از مسیر دیگری هم که راه ندارد و این باعث شد که یک برداشت های منفی و حتی تمسخر آمیزی هم نسبت به این موضوع شکل بگیرد که قطار وارد ایران شده و غیب شد.

مدیرعامل کنسرسیوم توسعه ریلی افغانستان درباره دلیل این موضع گیری ضد و نقیض راه آهن کشور اظهار کرد: رسانه ها خبر زدند که قطار وارد شد و متوقف شد و بعد راه آهن ورود قطار را تکذیب کرد، و اتفاقات بعدی آن انجام شد. در یک جمله می توان گفت این اظهار نظر هم ناشی از عدم اطلاع بود، کنسرسیوم توسعه ریلی با هماهنگی وزارت راه و نمایندگی رئیس جمهور در امور افغانستان کار خودش را با سرمایه گذاری بزرگترین شرکت های ریلی کشور در افغانستان آغاز کرد، دو مسئولیت دارد.

وی افزود: در یک سال گذشته اصل مسئولیت کنسرسیوم در افغانستان رفع نواقص و توسعه خطوط ریلی و ایستگاه های راه آهن در افغانستان بود که از سال ۱۴۰۱ آغاز شد و ایستگاه های متروکه با اقدام مشترک کنسرسیوم و راه آهن افغانستان بازسازی شد و تجهیز و پرسنل در آنجا مستقر شد و این توسعه خطوط ریلی در دستور کار قرارگرفت و قطار های متعددی هم بابت تکمیل این خط ریلی به افغانستان انتقال دادیم.

وی ادامه داد:، اما مسئولیت دومی که از جانب وزارت راه و دستور مستقیم وزارت راه و شهرسازی بر عهده این کنسرسیوم است و شرکت های تابع اون کذاشته شد، این بود که بهره برداری و توسعه خطوط ریلی افغانستان را برای انتقال بار های تجاری به ایران به صورت ترانزیت، چه واردات و چه صادرات انجام دهد.

مصطفی رضایی مطرح کرد: برای این منظور با حضور مسئولین عالی رتبه کشور در مورخ ۱۶ دی ماه ۱۴۰۲ قرارداد بسیار جامعی بین کنسرسیوم توسعه ریلی و مسئولین هیئت حاکمه افغانستان شکل گرفت با تایید رئیس اداره راه آهن افغانستان و رئیس هیئت وزرا افغانستان این قرارداد شکل گرفت و بهره برداری از خط ریلی که در افغانستان احداث شده بود به این کنسرسیوم واگذار شد.

وی اضافه کرد: ما هم بر اساس وظیفه ای که برای ما مشخص شده بود باید هط را برای انتقال اموال تجاری و وسیله های تجاری از مسیر خطوط ریلی ایران شروع به کار می کردیم.

وی تصریح کرد: یعنی هیچ کشوری معتل ما نمی ماند. ما زمانی که می گوییم کریدور ریلی در رقابت با یک تعداد کریدور دیگر است یعنی هر کشوری دوست دارد مسیر انتقال را از کشور خودش عبور دهد تا درآمد کسب کند و توسعه منطقه ای داشته باشد.

وی ادامه داد: این کنسرسیوم در رقابت با کریدور لاجوردی که از مسیر ترکمنستان دریای خزر را رد می کند و می رود به سمت آذربایجان و ترکیه و اروپا وارد این حوزه شد؛ و رقبای جدی بین المللی در این حوزه داشتیم و مواد معدنی افغانستان خیلی وقت ها از این مسیر به اروپا منتقل می شد.

مدیرعامل کنسرسیوم توسعه ریلی افغانستان درباره یکی دیگر از رقبا در کریدور تجاری ریلی برای تجارت گفت: همچنین در رقابت با کریدور ریلی و جاده ای که افغانستان با پاکستان دارد و متصل می شود به بنادر و افغانستان غز این طریق به آب های آزاد راه پیدا کرده است.

وی افزود: ما زمانی وارد این عرصه شدیم که این دو کریدور فعال بود و بعد از رفع نواقص اولویت داری که توسط کنسرسیوم صورت گرفت حالا نوبت این بود که بهره برداری از این خط آغاز شود که به دستور مسئولین بالادستی وزارت راه و کشور، این اولین قطار تجاری و ترانزیت از افغانستان به سمت ترکیه می خواست برود و وارد کشور شد.

وی ادامه داد: علت این اظهار نظر ضد و نقیض در مجموعه راه آهن عدم اطلاع از این مسئولیت کنسرسیوم بود و انتظار داشتن که کنسرسیوم فقط مصالح خط و ادوات ریلی حمل کند.

رضایی مطرح کرد: ببینید زمانی که می گوییم کریدور و هزاران میلیارد تومان جمهوری اسلامی ایران در افغانستان هزینه کرده تا این کریدور به بهره برداری برسد، اینکه راه آهن این خط را منوط به حمل مصالح کند، خب این خارج از منافع ملی است و هیچ عقل سلیمی چنین برداشتی از این خط ریلی نخواهد داشت و این می شود یک مسیر محلی که فقط جابجایی مصالح خواهد داشت.

وی اضافه کرد: البته به دلیل محدودیت های راه آهن در نیرو و خدمات اگر این بهره برداری تجاری در ماه های آینده اتفاق می افتاد شاید بهتر بود. اما منافع جمهوری اسلامی به ما این اجازه را نمی داد و ما متعهد بودیم که زودتر وارد این بهره برداری تجاری شویم.

وی درباره نامه نگاری های رسمی در این خصوص گفت: ۲۲ روز قبل در تاریخ ۹ فروردین نامه نگاری خطاب به راه آهن و سایر دستگاه ها انجام شد که این عملیات با هماهنگی معاونین وزارت راه و شهرسازی و نماینده رئیس جمهور انجام شده بود.

وی افزود: حتی هماهنگی ها با مرزبانی و نیروی انتظامی هم انجام شد و استانداری خراسان رضوی نامه ای را خطاب به همه ارسال کرده بود که زین پس علاوه بر جابجایی ادوات ریلی از این خط، بار تجاری هم به مقصد ترکیه از طریق سیستم ریلی جابجا می شود.

وی ادامه داد: این اطلاع رسانی در تاریخ ۲۰ فروردین انجام شد و وزارت کشور نیز اجازه ورود را در این خصوص داده است.

رضایی مطرح کرد: قطار وارد مرز شمتیق شد و هماهنگی گمرکی آن انجام شد و هم گمرک و هم مرزبانی در این خصوص هماهنگ بودند. قطار در انتظار تشریفات ریلی بود و دو دستگاه دیگر هم پس از این قرار بود که به سمت ایران بیایند، اما با دستور توقفی که راه آهن داد، پروژه رفع نواقص نیز متوقف شد، زیرا واگن های ادوات در ایستگاه های شاهرود و خواف که منتظر لوکوموتیو بودن هم به مشکل خوردند.

وی در پایان گفت: از طرفی این یک عملیات استراتژیک برای جمهوری اسلامی ایران بود تا از سرعت ۳۰ و ۴۰ به سرعت ۱۴۰ کیلومتر برسد.

 

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید